Καλή Σχολική Χρονιά!

Πηγή: www.familylife.gr
(Ανακτήθηκε 5 Ιουλίου 2013)

ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ!

 

"Αυτό που χρειάζονται τα παιδιά, εξίσου με τους υπολογιστές και τα βιβλία, είναι η σχέση με τους ενήλικες που νοιάζονται γι' αυτά" Τζέιμς Κόμερ. 

Ξεκινώντας τη νέα σχολική χρονιά, οι περισσότεροι γονείς θα συμφωνήσουμε ότι συχνά δίνουμε μεγάλη σημασία στην εκπαίδευση, επειδή ίσως γνωρίζουμε την δύναμη που έχει να επηρεάζει πολύ το μέλλον των παιδιών μας στο έξω κόσμο. Στο δύσκολο αυτό έργο, επειδή καλούμαστε να γίνουμε οι προπονητές της επιτυχίας στη μάθηση των παιδιών μας, ας ακολουθήσουμε κάποια βασικά βήματα που θα οδηγήσουν με ασφάλεια τα παιδιά μας στην επιτυχία.

• Ας αποφύγουμε την υπερβολικά ελαστική στάση απέναντι τους. Τα παιδιά μπορεί να αποθαρρυνθούν όταν συστηματικά παραμερίζουμε κάθε εμπόδιο από το δρόμο τους, γιατί έτσι τους στερούμε την ευκαιρία να ασκήσουν την προσωπική τους δυναμική για την ανάπτυξή των ικανοτήτων τους.

• Ας ενθαρρύνουμε τους ιδιαίτερους τρόπους που το παιδί μαθαίνει καλύτερα (αφομοιώνει καλύτερα το πρωί, το μεσημέρι, ή το βράδυ, προτιμά να διαβάζει μόνο του ή με παρέα, εν πλήρη ησυχία ή με μουσική υπόκρουση.)

• Ας μάθουμε το παιδί μας να εκτιμά την πρόοδο του και όχι τους βαθμούς και να θεωρεί τα λάθη του μαθήματα και όχι αποτυχίες.

• Ας δημιουργήσουμε στο παιδί κάθε φορά μικρούς στόχους, τέτοιους που να μην το απογοητεύουν και ας του μάθουμε κυρίως να επιμένει στους στόχους που το ίδιο θέτει.

• Ας μην ενισχύσουμε την πιστή αποστήθιση χωρίς την κατανόηση του κειμένου. Η αποστήθιση είναι μια άχρηστη και κοπιαστική άσκηση στο βωμό της βαθμοθηρίας.

• Ας μη βάζουμε ταμπέλες στα παιδιά. Χαρακτηρισμοί όπως «προικισμένος» , «μέτριος» , «αργόστροφος» μειώνουν τη αυτοεκτίμηση τους και ενισχύουν το φόβο της αποτυχίας.

• Ας ενθαρρύνουμε τα παιδιά σ'αυτό που δεν μπορούν. Ας τους θυμίσουμε πιο πολύ τις επιτυχίες τους παρά τις αποτυχίες. Έτσι θα καταφέρουμε να μετατρέψουμε τις μαθησιακές αδυναμίες σε μαθησιακούς στόχους.

• Ας διαχωρίσουμε τις προσδοκίες, συναισθήματα, προτιμήσεις μας από εκείνες των παιδιών μας. Όσο λάθος είναι να μην ενθαρρύνουμε το ταλέντο, τόσο λάθος είναι να το ενθαρρύνουμε για δικούς μας λόγους.

• Ας τονίσουμε την μοναδικότητά του. Ας σκεφτούμε ότι κάθε παιδί είναι προικισμένο και ικανό, φτάνει να αναδείξουμε τα ιδιαίτερα χαρίσματά του.

• Ας στηρίξουμε τα ενδιαφέροντά του με το συμμεριζόμαστε την ευχαρίστησή του. Μόνο τότε θα γίνει ανεκτικό σε δραστηριότητες που δεν το ενδιαφέρουν.

• Ας μην ασκούμε υπερβολική πίεση. Το παιδί, κάτω από το καθεστώς έντονης πίεσης δεν συγκεντρώνεται λόγω του φόβου αποτυχίας.

• Ας ταχθούμε στη ίδια ομάδα με το δάσκαλο. Μην τον αμφισβητούμε ποτέ μπροστά στο παιδί ακόμα κι αν δε συμφωνούμε με κάποιες μεθόδους διδασκαλίας.

• Δίκαιοι είμαστε όταν δεν δίνουμε την ίδια μεταχείριση στα παιδιά, αλλά κάθε παιδί λαμβάνει αυτό που χρειάζεται κάθε φορά.

• Ας ενισχύσουμε την αυτοεκτίμηση τους. Ο δρόμος για την επιτυχία δεν αφορά μόνο τους έξυπνους ή τους χαρισματικούς αλλά τους ψυχικά αυτόνομους και υγιείς.

Τέλος μην ξεχνάμε: Οι γονείς παρέχουν μεγαλύτερη υποστήριξη όταν παραμένουν στην σκιά, παρακολουθούν, ακούνε και μαθαίνουν για το παιδί τους και είναι περήφανοι για αυτό και όχι λυπημένοι που δεν έχουν κάποιο άλλο.

Διαθέσιμο σε: http://www.familylife.gr/el/paidi-2-6/ekpaideysi/682-%CE%93%CE%B9%CE%B1-%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CF%8D%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B7-%CF%83%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%87%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%AC

της Σταυρούλας Δ. Κωνσταντάκου Οικονόμου, ψυχολόγου-ψυχοθεραπεύτριας-ψυχοθεραπεία παιδιών, stconst@otenet.gr